Dünyamız sanayi devrimiyle birlikte yaklaşık 150 yıldır sürekli ısınmakta, 2017 yılı 2016 yılından sonra en sıcak yıl oldu. Kutuplardaki buzul erimeleri hat safalara ulaşırken, iklim değişiklikleri daha şimdiden pek çok ülkede kendini anormal hava olayları ve fırtınalarla kendini gösteriyor.

7 milyar nüfuslu dünyada yaklaşık 1 milyar insan açlık ve az beslenmeyle karşı karşıya kalırken, gelişmiş ülkeler tarafından ortalama 1 milyar 300 milyon ton gıda israf ediliyor. Bu tablo bile insanın dehşete kapılmasına yeterliyken, bir de küresel ısınmanın gerçek etkilerinin görüleceği 2050 yılındaki tabloyu düşünmek bile insanı ürkütmeye yetiyor.

Tatlı su ve tarım alanlarının değeri küresel ısınmayla birlikte önemini giderek artıyor. Bu nedenle önümüzdeki yıllarda su savaşların başlamasına olası değil, kesin gözüyle bakılıyor. Bu da var olan açlık ve küresel ısınma gibi sorunları körükleyecek, milyonlarca insanın canının yanmasına sebep olacak.

Tüm bu tabloya rağmen dünya nüfusundaki artış hızla devam ediyor. Bu da var olan şehirlerimizin daha kalabalık, gürültülü,kirli ve çarpık yapılanmaya davetiye çıkarıyor. Günümüzde küresel dev şirketlerin sahip olduğu kaynak çoğu ülkenin milli gelirini geride bırakıyor. Anlayacağınız küresel devlerin iştahı bir türlü dinmiyor. Özellikle teknoloji alanında faaliyet gösteren şirketler her yıl yeni bir model telefon,televizyon,bilgisayar gibi cihazları üreterek hem tüketim çılgınlığına hem de küresel ısanma sorununa yol açıyor. Bu iştahları bugün olduğu gibi gelecekte aynı şekilde devam edecek. 

Yeni gelişen teknolojiyle şimdiden milyonlarca insan teknoloji bağımlısı olmuş durumda normal bilgisayar oyunları yetmezmiş gibi teknoloji devleri karşımıza sanal gerçeklik gözlüğü (VR) ile çıkıyor. Kullananlar bilirler VR’lar gerçekliği aratmayan bir gerçeklik hissi yaratıyor. İnsan sağlığını etkileyip etkilemediğine ilişkin olarak yapılan araştırmalarda olumsuz bir yan etkisinin olmadığı, yorgunluk, baş ağrısı ve mide bulantısı gibi basit sorunlara yol açtığı söylense de ruhsal olarak etkilediğini söyleyebiliriz. Gerçeklikle sanal alem arasındaki kırmızı çizgiyi ortadan kaldırdığını söyleyebiliriz. Ayrıca VR ile oyanan oyunlarda gelişmekte olan çocuklar üzerinde yaratacağı ruhsal tahribat gözardı edilemez.

Yazar Ernest Cline’in “Ready Player One”  kitabının ana konusu kısaca şöyle, 2045 yılı ve dünya çok yaşamayı tercih etmeyeceğiniz bir yer. Toplumları felce uğratan enerji krizi, tam anlamıyla felakete dönüşen iklim değişikliği, kıtlık, yoksulluk, bulaşıcı hastalıklar ve geriye kalan son kaynaklar için süren nükleer savaşlarla harabeye dönmüş bir dünya çıkıyor karşımıza. Burada yaşamak zorunda olan insanlardan biri olan on sekiz yaşındaki genç Wade Watts uyanık olduğu zamanın hemen hemen tümünü James Halliday’in yarattığı OASIS denen yerde, bir simulasyonun içerisinde harcıyor. Kim olmak isterseniz olabileceğiniz, istediğiniz mekanda yaşayabileceğiniz bir yer burası.
OASIS'in yaratıcısı James Halliday arkasında milyarlarca dolarlık bir servet bırakarak ölür. Ortada bir mirasçı da yoktur. Tasarladığı devasa sanal dünya OASIS içinde sakladığı üç anahtarı bulacak olan kişiye tüm mirasını bırakıyor. Sonrasında sanal dünyada kıran kırana bir mücadele başlar 3 anahtarın ilkini bulan James Halliday’in şirket hissadarları ve para peşinde olan insanlarla olan hikayesini anlatır.

Usta yönetmen Steven Spielberg,  kitaptan sinemaya uyarladığı 30 Mart 2018’de gösterime giren “Ready Player One” filminde gelecekteki tabloyu kitabın ötesine taşıyarak görsel bir şölen olarak sundu.

Tablo gayet net küresel ısınma,hammadde savaşları,açlık gibi sorunlar katlanmaya devam ederse şimdiden mutluluğu bilgisayar oyunlarında ve internette arayan insanlık gelecekte bir zamanda mutsuzluğun ilacı olarak çareyi OASIS gibi bir simülasyonda aramasın...