Sosyolog Aygül Fazlıoğlu

Tüm Müslüman toplumlarında olduğu gibi, ülkemizde de Ramazan ayında, dinimizin gereği olarak oruç; hoşgörüsü, bereketi ve sevgisiyle tutulmaktadır. Oruç tutmak, günün belirli saat dilimleri arasında aç kalmak değildir. Oruç tutmanın özüne inildiğinde orucun, sadece dinimizin bir emri, bir gereği olmadığını, bunun ötesinde, insan ruhunda çok güzel duygular yeşerten, maneviyatını geliştiren, nefs terbiye eden, farklılıkları gideren bir gelenek, bir kültür olduğunu görürüz.

Teknolojinin ilerlemesi, dünyamızın geleceği ve medeniyet için çok önemlidir. Fakat, teknoloji, insan yaşamını ne kadar kolaylaştırsa da, çağdaş ve müreffeh bir yaşam sürdürmemizi sağlasa da, manevi olarak insanları birbirinden uzaklaştırmaktadır. Şehirlerimiz büyüdü, tek katlı evlerin yerlerini devasa rezidanslar aldı, mesafeler arttı, bu da sonuç olarak yoğun trafiği beraberinde getirdi. İnsanlar iş çıkışında, anne-baba ziyareti düşünmeden, bir an önce evlerine varmayı ve dinlenmeyi düşünür hale geldi. Günümüzde ev ziyaretlerinin yerini, telefon açmak veya görüntülü konuşmak, mektuplaşmanın yerini de mesaj atmak aldı. Dolayısıyla insan iletişimi sanal aleme mahkum oldu.

Görüşmelerin azaldığı, dostlukların bir telefon sesine indirgendiği bu dönemde; Ramazan ayının gelmesiyle, insanlar, gelenek ve göreneklerini hatırlar. Aileler arasında iftar daveti; bir araya gelmenin, birbirini hatırlamanın, sevgi ve şefkat duygularının ifade edilmesinin yanı sıra, ramazan ayı ritüellerinin - hurma, pide, sahur, davul- yaşanmasının da bir vesilesi olur.

Ayrıca Ramazan ayı, insanlarda bir sükunet halinin oluşmasını sağlar. Kızgınlıklar yerini hoşgörüye, dargınlıklar barışa bırakır. Akşamları bir sofrada toplanan aile bireyleri, aynı duyguları paylaşmanın huzurunu yaşarlar. Çocuklar odalarından çıkar, bilgisayar başından uzaklaşır, anne-babalar telefonlarından başlarını kaldırır. Kısa bir süre olsa da, dertler paylaşılır, başarılar anlatılır.

Ramazan ayında, oruç tutan insanlar arasında, zengin ve fakir ayrımı kalkar. Çünkü, ister zengin olun, ister fakir olsun aynı saat dilimleri arasında oruç tutarsınız. Bu dönemlerde, insanın empati duygusu artar. Açlığı ve susuzluğu yaşayan insan, aç ve susuz kalan insanları daha iyi anlar. Bu anlayış sadece tanıdığımız, komşumuz olan yoksul insanlara yardım etme sempatisini geliştirmez, aynı zamanda sokakta yaşayan insanlara karşı da empati gelişir. Özellikle, ülkemizde artık sosyal bir yara halini almış olan ve sokaklarda çocuklarıyla yaşayan Suriyeli vatandaşlara karşı farkındalık oluşabilir. Bunun yanı sıra sokak hayvanlarının durumunu da daha iyi anlayabiliriz. Kışın soğukta yemek bulamayan, yazın sıcakta su bulamayan kedi , köpek ve kuşlara karşı daha duyarlı olabiliriz.

Ramazan ayının, bu kapsayıcı, bütünleştirici özelliklerinin yanı sıra, bereketi de vardır. Ramazan ayında yoksullara verilen fitre ve zekat, onların bir kısım ihtiyaçlarını gidermede destek olabilir. Bu yardımlarda, insanların dini, mezhebi, milliyeti sorgulanmadığı için; Ramazan ayı, insanlarda birlik ve beraberlik duygularının arttığı, insana salt insan olmasından ötürü değer verildiği bir ay olmasından ötürü de önemlidir.

Belediyelerin kurduğu iftar sofraları, fakirlerin ve sokakta yaşayan insanların bir ay da olsa, aç karnına yatmalarını engelleyebilir.

Ramazan ayı, bereketi bol, güzel bir aydır. Bu ayın felsefesi; dostlukların, sevginin, iyiliğin, paylaşımların, yardımlaşmaların, hoşgörünün ve yeni farkındalıkların oluşmasıdır.

Büyüklerimiz , ramazan ayına boş yere "on bir ayın sultanı" ismini takmamışlardır.

Hoş geldin Ramazan...