Nouman Ali Khan.Kendisinden “a beginner qur’an student” Türkçe karşılığı ile “acemi Kuran öğrencisi” şeklinde bahseden, bu cihetten mütevazı, Pakistan asıllı bir hatip. Anlatıyor bir zaman: “En küçük oğlum Halid kalp ameliyatı olacaktı.Yoğun bakım ünitesine gittim. Yanında oturup saatlerce Kuran okudum.Sadece oğlum yoktu, onun gibi kalp hastası olan başka çocuklar da vardı odada. Bir ara hemşire gelip bana dedi ki: “Odadaki tüm çocukların kalp atışları normale döndü. Siz hangi şarkıyı söylüyorsunuz?…”

Tam 1400 yıldır aynı şarkıyı söylüyoruz.Ve inanan kimseler için yeryüzünde bir tek dert yoktur ki, bu şarkı maneviyat ikliminden devşirdiği nağmeleriyle derman olmasın.

Az evvel yaşadığım bir hadiseden bahsedeyim.Cadde alabildiğine kalabalık.Birbirinin ardınca dizilmiş arabalar.İnsanların yüzünde donuk bir ifade.Anlaşılan o ki; düğün dernek mevzu değil bu. “İyi ama…” diyorum kendi kendime, “ağlayan da yok?” Ne olduğuna anlam veremeden devam ettim yoluma.Eve gelip de yazının başına oturduğum şu esnada bir sela verildi. “Düğün yok ama ağlayan da yok” keşmekeşine tokat gibi cevap olacak bir sela: “Falanca kişi Karşıyaka Şehit Mezarlığı’na defnedilecektir…” Ardından bir sela ve bir sela daha.“Buyur işte” diyorum kendi kendime, “Senin bir dertle yola çıkıp kaleme aldığın şu yazıda sana asıl dert ne imiş hatırlatacak bir dert yanıbaşında.Hemen şuracıkta…” Dudaklarımda Fatiha, aklım anne babaya takılıp gidiyor bir an.Varsa eşi, evladı onları düşünüp ayrı hüzünleniyorum sonra.Dert bu ya, dedik ki madem derman da bellidir, söylemeye başlıyorum şarkımızı. Hani şu hasta çocukların kalp atışlarını normale döndüren, bir mânâ büyüğünün kendisi için “Kalbî, bedenî, dünyevî ve uhrevî tüm hastalıklara şifadır” dediği 1400 yıllık şarkı. Şöyle diyor bakın: “Eğer Allah yolunda öldürülürseniz, mutlaka Allah’tan mağfiret ve rahmet vardır. Bu da onların topladıklarından (dünya malından) daha hayırlıdır.” (Al-i İmran Suresi 157. ayet-i celile) Derman demek yetmez yalnızca, kutlu bir müjde, bir ferahlık.Fâni olan dünya hayatındansa, bâki olan alemde ebedi bir saadeti muştuluyor Allah.Peki ya sebep olanlar?Elbette onlara da yaptığının karşılığı vardır!

Çık şehidin evinden, cadde boyu yürü, kapı kapı dolaş, derdini sor kapıyı açan ilk kişiye.Söyleyecek bir şeyleri olacaktır mutlaka. Ya da otur evinde, al eline kumandayı ve sadece birkaç dakika haberleri izle. Haberler dedim sahi. Derdin yoksa dahi, ekran karşısında geçirdiğin o birkaç dakika itibariyle dert sahibi oluveriyorsun bir anda.Arabanın arkasına bağlanmış sürüklenen zavallı bir köpek, hayvanlara zevk için işkence eden sözde insanlar, kaybolan evladının vefat haberiyle feryat figan ağlayan anne ve daha nicesi.Herkes için bir başka dert dediğin şey ve tam olarak böyle bir yer dünya dediğin.Neyse ki o hayvanlara yaptıkları zulmü reva gören sözde insanlar için de yaptığının karşılığı var.Yeni aldığı kıyafetinin etiketi canını acıtmasın diye giydirmeden evvel etiketini sökmeyi ihmal etmeyen anneyi, evladından ayıran hayvanlar için de.Ve neyse ki tüm bunlara tanıklık ettikçe dünyanın gidişatını gözü yaşlı seyreden, merhamet sahibi kimseler için de bestelenmiş bir şarkı var, evladının kokusunu cennette doyasıya içine çekecek olan anne için de!…