Zalimliği ile meşhur Kral Nemrut, gördüğü bir rüyanın yorumu üzerine korkuya kapıldı. Rüyanın yorumu, onun saltanatına son verecek bir erkek çocuğu haber veriyordu. 
Korktu ve hamile kadınları bir yere toplatıp, ‘doğacak tüm erkek çocukların öldürülmesini’ emretti. Bununla da yetinmedi, ‘erkekler ile eşlerinin birbirinden uzaklaştırılmasını’ istedi.
Zalimin zulmü yamandı… Kadınlar ile erkeklerin bir araya gelmesine bile engeller konuyordu. Hatta imkansız hale getiriliyor, doğan her erkek çocuk katlediliyordu. 
Oysa ne kadar önlem alırsa alsın Hz. İbrahim’in dünyaya gelişine engel olamadı. 
Müneccimleri, Nemrut’a “Krallığını sona erdirecek çocuk, bu gece ana rahmine düştü!” dediler. Zalim Nemrut, iyice kudurdu. Kabil’le başlayan “Öldürürsem kurtulurum…” sapık düşüncesine daha sıkı sarıldı ve binlerce çocuğu öldürttü. Bilmiyordu ki bu kurtuluş değildi…
Allah emretti ve Hz. İbrahim dünyaya geldi. On beş ayda, on beş yaşına gelmiş gibi büyüdü bir mağara içinde. Yalnızca parmakları emerek hayatta kaldı ve genç bir erkek olarak çıktı mağaradan.
Bir ikindi vakti idi…
Öyle bir çıkış çıktı ki Nemrut’u yerle bir edecek nizamın müjdesi yanında…
Babil, Harran, Filistin… 
Her yerde hakim kıldı Allah c.c. onu ve ‘Halilullah’ ilan etti. 
Neshebini ‘Resullullah’ kıldı.
Hakkı hakim kıldı…
Nemrut ne yapsa engel olamadı. Ateşlerde yakmayı denedi, yine başaramadı. Ateş suya, sıcak serinliğe dönüştü. Allah ne dilerse o olurdu ve o oldu…
Bu olayda, bugün yaşadıklarımıza benzeyen ne çok yan var değil mi?
Allah, bir şeyin olmasını emretmişse olur. Nasip etmişse, mutlaka yerini bulur.
İlçe belediye başkanlığını kazandığı halde, sandık başında kaybettirdiler. 
İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığını kazandı, her gün mülkiye müfettişleriyle, medya ile korkutmaya, sindirmeye çalıştılar, baskı yaptılar.
Yetmedi, yargıyı devreye soktular. Şiir okudu diye hapis cezasına çarptırıp, siyasi hayatını bitirmeye çalıştılar.
“Muhtar bile olamayacak!” diye sevinç çığlıkları attılar. Defterini dürdüklerini sandılar. “Bitti artık!” deyip, tecrit etmeye çalıştılar. 
Fakat en önemli şeyi unuttular: İnsanların dediği değil, Hakk’ın dediği olur. Kader nasıl çizilmişse, kaza öyle gerçekleşir. 
Kendilerinde tedbir de alsalar, engeller de koysalar, Rabbim, doğrudan, haklıdan yana idi. Hakkı, doğruyu hakim kılmayı emretti ve muzaffer kıldı. 
Bu yüzyılın örneği olarak da bunu gördük. Nemrutlar haklıyı boğmaya çalıştı, Allah c.c. yardım etti, ayağa kaldırdı. 
Geçmişte Hz İbrahim ve daha bir çok örneğini görmüştük bu durumun, günümüzde de Recep Tayyip Erdoğan ile gördük. 
“Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır.”
Milletimize hayırlı olsun.
Ümmetimize hayırlı olsun.
Başkanımız Recep Tayyip Erdoğan'ın yolu açık olsun.