Röportaj: Zehra GÜVELİ

Evlerimizde kullanılan ve çocuklar büyüyünce ilgi görmeyen oyuncakları yakınlarımıza veriyoruz. Kırılanları, dökülenleri ve sağlamları çoğu  kez aynı çantaya koyup yolcu ediyoruz. Peki ya sonra? Eski oyuncaklara ne olur? Kırılan bir arabanın motoru sonra nerede kullanılıyor? İşte Muammer Kavazoğlu ve annesi Şükriye Kavazoğlu, o kırılan oyuncakları topluyor ve tamir ediyor. Kavazoğlu ailesi, oyuncak tamir ederken çocukları mutlu ediyor, bağımlılığın azalmasına ve aile içi huzura vesile oluyor üstelik milli servete de katkıda bulunuyor! Sizler için Muammer Bey ile ‘Atma’ projesini, tamir edilmiş oyuncakları ve çocuk gözündeki mutluluğu konuştuk. Buyurunuz. 

Bize hayat hikâyenizden bahseder misiniz? 

36 yaşındayım, Kayseriliyim fakat Bursa’da yaşıyorum. Lise mezunuyum ve bekârım.  Hayatımda hiç sevmediklerim, tırnak yenmesi, yalan söylenmesi, verilen sözün tutulmamasıdır. Bunların haricinde kahve kültürüm olmadığı için çok boş vaktim oluyor, bu vakitlerimi ‘Yeni ne yapabilirim?’ diye düşünerek geçiriyorum. Hayatımda en sevdiklerim; çay içmek, düşünmek ve üretmek, araba kullanmak, yaşlı insanlarla sohbet etmek ve hayvanlardır. Bugüne kadar birçok konuda patent aldım. Projelerimden bazıları: Elektrosay, çılgın küp, şanslı numara. Her zaman üretken biriyim. Ürettiklerimden mutlu olan biriyim. Senelerce ailemle birlikte esnaflık yaptım, sonrasında ajans yönettim. Yedi yıl civarında emlak sektöründe çalıştım. Şu an oyuncak tamir projesine devam etmekteyim. 

ÇÖPTEN ÇIKAN OYUNCAKLARI TAMİR ETMEKLE BAŞLADI

Oyuncak tamir etme fikri nereden çıktı?

Projemiz bir çöp konteynerin yanında saydam bir poşet içerisinde bulduğumuz 25-30 adet oyuncağı görüp ofisimize getirmekle başladı. Poşetteki oyuncakları alıp tamir etmeye çalıştık. Yaklaşık yüzde 80’ini tamir ettik ve bu yapılan oyuncakları ne yapacağımızı düşünmeye başladık. Şu an bulunduğumuz ofisin önünden geçmekte olan bir çekirdek ailenin çocuğuna o oyuncaklardan verdik. Hem çocuk aldığı oyuncaktan mutlu oldu hem de anne ve babası. Biz de bu mutluluk karşısında ‘Daha fazla ne yapabiliriz?’ dedik ve başladık. Dokümanları hazırladık, gerekli izinleri aldık, okullarla ve ilçe sınırları içerisinde oyuncak firmalarıyla görüştük. Herkesten bu projeye destek istedik. Bugüne kadar bir kişi dahi projemizin kötü olduğunu söylemedi, buna binaen biz de devam ettik. Bir hedef belirledik ve çalışmaları hızlandırdık, gerekli malzemeleri aldık. Daha sonra iş biraz daha büyüdü ve bir market zincirinin bize oyuncak kumbaraları ( Kendi marketleri içerisinde toplama ) konusunda destek verip oyuncak toplamaya başladı, dolayısıyla proje daha fazla ilerledi. Hedeflerimize ilerlemek için ajanslar, kanallar, gazeteler gelip çekim yaptılar gelişmelerle birlikte bu hale geldik. 

Eski oyuncakları size nasıl yolluyorlar?

Toplama merkezine ve noktalarına getirerek veya kargo yoluyla bize oyuncak göndermeye devam ediyorlar. Şu an Türkiye’nin her yerinde projemiz için oyuncaklar toplanmaktadır. İstanbul, Bursa, Bilecik, Kahramanmaraş, Kocaeli, Balıkesir gibi illerde oyuncaklar toplanmaya devam ediyor. Birçok okul, alışveriş merkezleri, kolejler, oteller vs. herkes toplu halde oyuncak toplamaktadır ve bize bir şekilde ulaştırmaktadır. 

İlk oyuncağınızı hatırlıyor musunuz?

Tabii hatırlıyorum, bir uçaktı. Bu oyuncağın pervanesi yoktu ve motoru bozuktu. Diğer oyuncaklardan motoru aynı olanı çıkarıp ona takmıştım. 

İHTİYAÇ SAHİBİ NEREDEYSE ORAYA ULAŞTIRMAKTAYIZ

Oyuncakları ihtiyaç sahiplerine nasıl ulaştırıyorsunuz?

İlk başladığımızda derneklere, okullara tek tek ‘İhtiyaç sahibi çocuklarınız var mı?’ diye görüşmeler yapıyordum. Oralardaki ihtiyaç listesine göre oyuncakları hazırlayıp okullara teslim ediyordum. Şu an ise bizi kendileri arayıp oyuncak isteğinde bulunuyor. Biz de bu isteklere binaen tüm okul, kurum, kuruluş, dernek, vakıf, yetiştirme yurtları, yetimhaneler, ceza evleri başta olmak üzere her yere göndermekteyiz. Kısacası ihtiyaç sahibi neredeyse oraya ulaştırmaktayız. Bunların dışında tek tek isteyenler oluyor, fakat biz gerçekten ihtiyaç sahibi olduğunu bilmediğimiz için yukarıda belirttiğim kurumlara yönlendiriyoruz. Eğer ki o çocuk okuyorsa, biz hem o çocuğa hem de okuldaki diğer ihtiyaç sahibi çocuklara toplu halde oyuncaklar gönderiyoruz. 

Oyuncak tamir etmeye başladıktan sonra hayatınızda neler değişti?

Sadece biraz daha fazla çalışmaya başladım. Sabah 08.00, gece 04.00 mesaisinde günüm yoğunlaştı. Yeni insanlarla tanışmaya başladım. İnsanlar beni ve projemi tanıdı. Beni gören herkes ya oyuncak istiyor ya da vermeye çalışıyor. Tüm Türkiye projemizi tanıdığı gibi yurt dışından (İsveç, Hollanda, İngiltere, Fransa, Almanya, Çin ...) insanlar da bu proje kapsamında bizimle iletişime geçiyorlar. Aslında bu projeyle dokuz farklı konuya değindiğimiz için ilginin daha fazla olduğunu görebiliyoruz. 

İSRAFI ÖNLEDİK 

Nedir o dokuz farklı konu?

Bu proje sayesinde israfı önledik, geri dönüşümü sağladık, çocuklardaki şiddet eğilimini azalttık, hemen hemen her ilden ihtiyaç sahiplerine ulaştık, herkesi mutlu ettik, biz de mutlu olduk. Doğayı koruduk, yedek parçamızı güçlendirdik, toplumumuzu bu saydığım konularda bilinçlendirdik ve en önemlisi milli servetimizi koruduk. Bu saydığım dokuz maddeyi biz bir yılda yaptık. İnsanların gözündeki bu farklılık ister istemez göz önünde olacağı gibi hem bize hem de projemize olan ilgi daha da fazla olacaktır. Herkes seferber oldu, gerek oyuncak toplama konusunda, gerekse gerekli malzemeler konusunda destek vermeye başladı. Böyle güzellikleri gördükçe biz çok mutlu oluyoruz.  

Peki bundan sonrası için neler söylemek istersiniz?

Sekiz metrekarelik bir ofiste başladığımız bu projeye yerimiz artık yetersiz gelmeye başladı, odalar almıyor, depolar yetmiyor. Sürekli onlarca koli geliyor. Her gün yüzlerce yeni insanla konuştuğumuz gibi ofisimizi ve bizi görmeye gelenler de oluyor. Her ne olursa olsun, biz yine aynı Şükriye ve Muammer Kavazoğlu olarak hayatımıza devam ediyoruz. Bu projeyi biz yapmış olsak da, hepimiz el birliğiyle projeye devam edeceğiz. Kimsesiz, yetim çocuklar hepimizin çocukları ve geleceğimizdir. Birlikte geleceğimizi mutlu etmek ve yanında olduğumuzu göstermemiz için bu projeyi benimsememiz gerekir. Bizim projemize bir iğne ucu kadar kim destek verdiyse hepsine ayrı ayrı teşekkürlerimi sunuyorum. 

Turuncu Dergi / Özel