SİYAHİLERİN YAŞADIĞI ZULMÜ TEKRARDAN GÜNDEME GETİRDİ
Film boyunca Lip’in elinde gördüğümüz bu kitap, 10 sayfalık bir broşür aslında. Green Book, ABD’de ırkçılığın yasalarla yasaklanmış olmasına rağmen, insanlar arasında hâlâ yaygın olduğu dönemlerde, siyahi gezginlere hizmet veren restoran, bar ve mola yerlerinin listesini içeriyordu. Buradan yola çıkarak ele alınan Shirley ve Lip’in hikayesini anlatan eğlenceli film, siyahilerin yaşadığı oldukça rahatsız edici sorunları tekrar gündeme getirdi.

FİLMDE NE ANLATILIYOR
Hiçbir yere ait olamayan siyahi bir piyanist ile Amerika'da yaşayan İtalyan asıllı bir adamın yolculukları ve bu yolda geçirdikleri değişimi, birbirlerine etkilerini anlatan bir film. Filmi çok sevdim, formülü güzel tutturulmuş sıkılmadan eğlenerek seyredeceğiniz bir yol filmi. Eğer ırkçılık konusunda etkili mesajlar veren derin bir film bekliyorsanız bu onlardan biri değil. Bütün klişe konulara beyaz izleyicileri fazla kızdırmadan hafif bir şekilde dokunuyor.

AMERİKA’DA ÇİFTE STANDART
Film, 1962’de geçiyor. Bu dönem Amerikan tarihindeki sivil/yurttaşlık hakları hareketinin en yoğun yaşandığı zamanlar. “Green Book” siyahilerin yolculuk ederken geri çevrilmeden ya da dayak yemeden konaklayabilecekleri ve yemek yiyebilecekleri yerleri listeliyor.

Michigan, Idlewild'deki Hotel Casa Blanca

GÜN BATIMINDA SİYAHİLERE GEZMEK YASAK
1930-1960 yılları arasında basımı yapılan kitap Afro-Amerikalılar’ın ırkçılığa maruz kalmadan seyahat edebileceği bir harita içeriyordu. Siyahi vatandaşların Amerika’nın kuzey bölgelerindeki birçok restorana, kafeye ve ticari işletmeye girmesi yasaktı. Tabelaların ve uyarı işaretlerinin yetersiz olması sebebiyle yasak olan bölgeye giren siyahi vatandaşlar, ciddi sonuçlara maruz kalabiliyordu. Rencide edilmek, ceza almak, dövülmek...

Kasabalar, güneş battıktan sonra Afrika kökenli Amerikalılara yasaktı. Hatta siyah işçilerin kasabadan ayrılmaları için çınlayan bir zil vardı.

SİYAHİLERİN BEYAZLARLA AYNI YERE GİRME HAKKI YOK
Victor Green’in bu kitabı, yalnızca siyahi vatandaşların ırkçılık görmeden gezmesini sağlamıyordu. Kitapta aynı zamanda eğlence yerlerine ve seyahat duraklarına dair detaylı bilgiler vardı. Bu duraklar aynı zamanda bir toplanma noktası görevi de görüyordu. Afro-Amerikalılar’ın beyazlarla aynı yerlere girme haklarının olmadığı bir dönemde yazılan Yeşil Kitap aynı zamanda ırkçılığın Güney'e özgü bir problem olmadığını da gösteriyor.

IRKÇILIK SADECE ABD'NİN GÜNEY'İNDE DEĞİLDİ
Amerika’nın Kuzey ve Batı bölgelerinde siyahların giremeyeceği ya da güvende olamayacağı birçok bölge vardı. Resmi ve gayri resmi ırkçılığın hat safhada olduğu bu dönemde yazılan kitap, Afro Amerikalılar için hayati önem taşıyordu. Aynı zamanda ırkçılığın yalnızca Amerika’nın Güney bölümlerinde yapıldığı tezi de çürütülüyordu.

KİTABI YAZARKEN YAHUDİ ARKADAŞINDAN ÖZENİYOR
Yazar Victor, Yahudiler’in Catskills bölgesi için kullandığı kitabı görünce siyahiler için de benzer bir ihtiyaç olduğunu anlamıştı. Eşinin ailesinin Virginia’da oturması sebebiyle sık sık seyahat etmek durumdan kalan Victor, böyle bir kitabın eksikliğini fazlasıyla hissetmişti. Yahudi bir arkadaşının Catskills bölgesi için kullandığı kitabı görünce de The Green Book’u yazmaya karar veriyor.

Kitap, 1936'dan 1960'ların ortalarına kadar üretime giriyor, ancak 1964 Sivil Haklar Yasası'ndan sonra üretimden çıkıyor.