“Yaklaşık 15 yıl önce fabrikamın önünde dururken, Belediye Okulu’ndan çıkıp evine yürüyen 20 kadar öğrenci gördüm. Sınavdan çıkmışlardı ve sınavları bittiği için çok mutluydular,” diye anlatıyor Parmar o günü. “İçimden okulda neler öğrendiklerini sormak geldi. Onlarla biraz konuştuktan sonra hiçbirinin okuma ve yazmayı bilmediklerini anlayınca şok geçirdim. Ve en şaşırtıcı olanı bütün bu çocukların 8. sınıf öğrencisi olmasıydı.”

Bu çocuklarla konuştuktan sonra Parmar, gecekondu mahallesinde yaşayan yaklaşık 400 çocuğa bir anket yapmaya karar verdi. Sonuçlar şok ediciydi. Görüştüğü tüm öğrenciler arasında sadece 5 tanesi okuma yazma biliyordu. Parmar, bu konuda bir şeyler yapmaya karar vermişti. Çok geçmeden bir arkadaşıyla birlikte kendi sokak okulunu yarattı. “Temel alfabe öğretiminden daha ileri sınıf eğitimine kadar her şeyi öğretiyoruz,” diye anlatıyor Parmar.

“Burada okul sınavlarına hazırlanıyorlar ve diğer taraftan ben de yılda bir kez sınav yapıyorum onlara. Her gün iki saat ders veriyorum ve sonra hep birlikte akşam yemeği yiyoruz.” Çoğu öğrenci Parmar’ın okuluna en çok akşam yemeği için geliyor. Çocuklara göre bu yemekler “hem hijyenik hem de lezzetli”. Ayrıca Parmar öğrencilerini her yıl bir kez pikniğe de götürüyor.

Bu ilham veren öğretmenin dünyayla paylaşmak istediği önemli bir mesajı var: “Tüm dünyadaki insanlardan tek bir isteğim var… Tek bir çocuğu eğitmeyi deneyin ve sonra da bunun toplumda yarattığı farkı görün.”