İzmir'de tuhafiyecilik yapan M.A. adlı vatandaş iş yeri sahibi Z.Y.'nin aynı iş hanında başka bir dükkanının boşalması üzerine buraya taşınmak istedi. Mülk sahibi Z.Y. buna razı olmadı. Ancak M.A., dükkan sahibine haber vermeden taşındı.
Taraflar arasından tartışma yaşandı. Z.Y., kiracısı M.A. tarafından hem sözlü hem fiziksel saldırıya uğradığını iddia ederek Ceza Mahkemesi'ne başvurdu.
Devam eden mahkeme süreci sonunda M.A. basit yaralama ile tehdit ve hakaret suçlarından ceza aldı. Mahkeme "Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılmasına" karar verdi.
Z.Y., kiracısı M.A.'yı mahkemeye başvurarak kiracı olarak kullandığı iş yerinden tahliye etmek istedi. Yaşanan dava süreci, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nde sonuçlandı.
Yargıtay'dan Emsal karar!
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, kiracı ve kiralayanı yakından ilgilendiren emsal bir karara imza attı. Hukuk Genel Kurulu, "Kiracı ve mülk sahibi arasında çeşitli sebeplerle açılmış ceza davaları varsa kira ilişkisi çekilmez hale geleceğinden tahliye kararı verilmelidir" dedi.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar şöyle:
Taraf beyanları ve dosya kapsamına göre davacı, davalı hakkında hakaret ve basit yaralama suçlarından şikâyette bulunmuş, Sulh Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkumiyete yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gerekçesiyle davalının müsnet suçlardan beraatına karar verilmiştir. Davalı da davacı hakkında hakaret ve iftira suçlarından şikâyette bulunmuş, Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, davacının hakaret ve iftira suçlarından mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Bu durumda, davacı ve davalının birbirleri hakkında şikâyette bulundukları, haklarında ceza mahkemelerinde yargılamalar yapıldığı, böylelikle kira ilişkisinin kiraya veren bakımından çekilmez hâle geldiği anlaşılmakla BK’nın 256/2. (TBK’nın 316/3.) maddesindeki şartların oluştuğu kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmesi gerekir.