(İS 354-430)
Aziz Augustinos olarak bilinen felsefeci. Afrika eyaleti Thagaste’de doğdu. Yaşadığı zamanlar Roma’nın çöküş dönemidir, eğitimi Roma kültürü içinde olmuş, Latin tarihçileri inceleyerek retorik (söz söyleme sanatı) konusunda kendini geliştirmiştir. Bir müddet Mani felsefesine bağlı kalır. Bu felsefeye göre dünya iyi ile kötü arasında paylaşılmıştır ve maddenin koyu karanlığı ruhun ışığını karartmaktadır.” Daha sonra okuduğu Pavlos’un mektuplarından etkilenerek Hıristiyanlara yaklaşır.
396 dönemlerinde Afrika kilisesinde bölünmeler yaşanmaktadır. Augustinus, şiddet yoluyla Кatoliklerin denetimine karşı direnenlere karşı yürütülen mücadelede çok önemli bir rol oynar. Pelagius, ilk günahı reddetmektedir. Yani Adem’in suçuyla insanların günah içinde doğduğunu reddeder, günaha yatkın olmadıklarını düşünür. Augustinus Pelagius’a göre soydan gelen bir suç olmaz karşısında kendi 'Tanrısal bağışlayıcılık' anlayışını geliştirir. Yani ilk günahı reddeden Donatistler (Hıristiyanlıktan doğan ayrılıkçı bir mezhep) ve Pelagiusçularla en şiddetli tartışmaları yaşamıştır.
En çok önem verdiği konu, insanın kendini araştırmasıdır. Hakikatin insanın içinde olduğunu savunuɾ. Hakikat ise, bizzat Tanrının kendisidir. Yani Tanrı insandadır. Öte yandan insanın kendisi de tanrıdadır. Bunu anlamaya çalışmak felsefedir. Felsefe insanın kendisiyle uğraşmasıdır. Anlayabilmek için inanıyorum felsefesi ile inancı temel almıştır.
Temel eserleri; Civitas Dei ("Tanrı Devleti" veya "Tanrı'nın Şehri"), Confessiones (İtiraflar), Epistolae (Mektuplar)'dır.
429-430'da Vandallar Kuzey Afrika'yı istila eder , Augustinus, son günlerini ibadet etmekle geçirir ve 28 Ağustos 430'da ölür.