Yazıma başlarken şunu söylemek istiyorum bu hikayede ismini belirtmeyeceğim kişilerin gerçek hayatla ilgisi vardır.
Üstünden yıllar geçmiş ama hala izleri duran, nasırlaşmış bir hikaye.
Lise öğrencisi 3 genç içlerinde en hayta, en deli dolu görünümlüleri de en dürüst, en mert, en temiz yüreklisi hani. Ailesi hukuk okusun isterdi özellikle de babası ama emin olun bir hukuk adamı olsa idi, mesleğini hakkıyla yapan nadir insanlardan olurdu.
O gün, yani hiç yaşanmamış olsa onu bekleyen güzel bir geleceğe sahip olacak kadar zeki bu adam için hiç beklemediği zor bir sürecin başlangıcı olan gün… Arkadaşlarından biri kahrolmuş halde gelir yanlarına, kız kardeşine bir adam fenalık etmiştir, yediremiyodur kendine. En yakın arkadaşıdır, nasıl yapılır bu kötülük, kendi kız kardeşi sayar arkadaşının kardeşini, yumruklarını sıkar, öfke dolar içi. O adama haddi bildirilmelidir diye düşünürler gençliklerinin fevriliğiyle.. Amaçları hesap sorup polise teslim etmektir aslında. Adamı bir yerde bulurlar esas olayın mağduru arkadaşları geleceğini söyler ama ortalarda yoktur.
Akıllarına bişey gelmeden adamı sıkıştırırlar, korkuturlar, aracını kaçırırlar. Dostu bildiği olayın mağduru arkadaşı onları polise şikayete gitmiştir. Bunu neden yaptı, amacı neydi, gerçekten mağdur muydu bilemiyor kendisi de. Polise ifade verdiği gün doğru bildiğinden şaşmayan bu adam yaptığı herşeyi inkar etmeden anlatır, gerçekten amaçları zarar vermek değil adalete teslim etmektir ama hapis cezası alır gasptan tam 3 yıl. Hapishane hayatı başlar, hakedenler, haketmeyenler arasında hırpalanmış, hainlik görmenin acısı içinde yine de dik durarak geçen yıllar. Elinden kayıp giden geleceği.
İçi küskündür, gözyaşlarını içine akıtır ama yine herkese dürüst, yine hak hukuk peşindedir. Bu adamın yaradılışı güzeldir çünkü. Evlenir, çocukları olur, iyi bir baba, iyi bir eştir
Yazımın anafikri var elbette ama en önemlisi, hayat insanları beklemedikleri bir girdabın içine alır bazen çıkamazsın, teslim olursun ve bu hepimizin başına gelebilir, kınamamak, dinlemek, gözlemlemek gerek, bu bizlere hiçbir şey kaybettirmez, kazandırır.
Yazımı temiz yürekli, mert, doğru yolundan ne olursa olsun şaşmayan bu arkadaşıma hediye ediyorum, yolun açık olsun.
.
.