Popüler kültürün evlerimize, ailelerimize hiç zorlanmadan direkt olarak etki edebildiği yerlerden biri televizyon.
Haberler, realty showlar, reklamlar en çokta hiç şüphesiz televizyon dizileri.
Özellikle, dizilerin senaryo boyutu kadar karakterlerinin de etkisi göz ardı edilemeyecek nitelikte.
Dizi film projelerinde toplumsal açıdan öğretici, eğitici içeriklere yer vermesi elbet olması gereken bir durum fakat reyting kaygısı ile  sosyal, kültürel ve ahlaki açıdan yara alan durumların yüksek tiraj elde etmesiyle olumlu donelerden uzaklaşıp entrika ve zedeleyici içerik üretmeler kaçınılmaz olmuştur sebebi elbette reyting ve devamında maddi kazanç vs.

Yine burada ayrı bir başlık açılabilecek diğer bir husus ise, etkiye tepki yani bizler neden eğitici programları sadece çocuk- bebek kanallarında sınırlı tutup, yetişkin ve ailelere yönelik içeriklere karşı uzak bir tutum izlemeyi seviyoruz bu da bir başka kafa karıştırıcı detay değil mi?
Halbuki, toplumu ayakta tutan en önemli mihenk taşı ailedir. Ekranlarda çarpık ilişkilerin, argo kelimelerin, sığ zaman içerisine kilitlenmiş nahoş karakterlerin prim yapmasına nasıl müdahele edemez olduk diye sorarkan kendime, sanırım popüler kültürün dezavantajlarıyla yüzleşmiş oluyorum.
İşin bir de karakterize boyutu var. Hırsız, arsız, kabadayı karakterlerine begeni gösterip takip etmenin insan psikolojisindeki yerini de merak etmekteyim.
Dizi filmlerde gördüğümüz aşkların, lüks araçların, yalıların, sarayların, mağazaların, alışverişlerin gözümüze herkesin imkanları bu yöndeymişcesine empoze edilmesi, bununla birlikte ergen gençliğin de bunu sorgulamadan yaşamak istemesi, bu durumun doğallaştırılması ailelerde hiç şüphesiz içinden çıkılmaz sorunlara sebep olmakta.

Peki bizlerin “ medya ve kültürel birlik” algısı neydi? 
Evet, hep bir ağızdan cinsellik, uyuşturucu, sigara, alkol gibi maddelere özendiren yayınlardan ziyade,  evrensel kültür değerlerine önem veren projelerin ekrandan evimize girmesi dileklerimizin gerçekleşmesi diyebiliriz.
Özellikle çocuklara,değerli olmak için güzel olmanın gerekmediğini, başkalarını aşağılamanın seni popüler yapmadığını, bir aşk uğruna ailenin feda edilmemesi gerektiğini, yalan söylemenin iyi bir seye sebep olabilecek dahi olsa yanlış olduğunu, fakir insanların sadece mutsuz olduğu yalanını, zengin insanların hayatlarında hiç sorun yaşamadıkları vs gibi  gösterilen her karenin, büyük bir hata olduğunu içeren işler izlemek istiyoruz.
Durum böyle mi?
Maalesef…
Acı, zorluk, ağır dram, ahkali bozukluk, hayatımız içinde dizi film karakterlerini modellemek bizim kültürel birlik ve dilimiz elbette değil. 
Varolan yapımların toplumsal düzene ve ahlaka duyarlılığın artması, bununla birlikte yeni başlayacak projelerin de aynı hassasiyeti barındırmalarını diliyorum. Ahlaken yozlaşmadan, ruh sağlığı bozulmayan bir medya tüketicisi olmayı başaracağımıza inanıyorum.

Siz yine de çok rahatsız olduğunuz ve aykırı olan projeler veya karakterleri rtük’e şikayet etmeyi unutmayın…

Yenikapıhaber - Turuncudergi / ÖZEL