Konuya ilişkin değerlendirmede bulunan İstanbul  Üniversitesi Şehir Politikaları Uygulama ve Araştırma Merkezi Müdürü Prof. Dr.  Murat Şeker, OECD tarafından tanımlanan iş-yaşam dengesinin, bir insanın günlük  15 saatinin sosyal hayatına ayırabilmesi olarak ifade edildiğini belirterek,  insanların kendilerine zaman ayırmalarının önündeki en önemli etkenlerden  birisinin ise uzun çalışma saatleri olduğunu kaydetti.  

Prof. Dr. Şeker, OECD’nin açıkladığı 2018 iş-yaşam dengesi raporunda  Hollanda, Danimarka, Fransa ve İspanya ilk sıralarda gelirken, listenin son  sırasında yer alan Türkiye’de çalışanların 3'te 1'inin haftada 50 saatten fazla  çalıştığının görüldüğünü ifade ederek, "Son Davos Zirvesi'nde, geçmişte 60 saat  olup günümüzde ortalama 40 saat düzeyinde olan haftalık çalışma saatlerinin  insanların sosyal hayat dengesini kurmakta zorlanmasına neden olduğunu ifade  edilerek, Yeni Zelanda’da hayata geçirilen 4 gün çalışma 3 gün hafta tatili  uygulamasının insan üzerinde yarattığı pozitif etki vurgulanmıştır." diye  konuştu.

OECD raporlarından hareketle İstanbul’da çalışanlar üzerinde iş-yaşam  dengesi konusunda bir araştırma yaptıklarını ifade eden Şeker, şunları kaydetti:

"Araştırmada, iş-yaşam dengesi, iş ve kariyer memnuniyeti ile iş  yerinde stres boyutları arasındaki ilişki analiz edildi. Araştırmanın ana sonucu,  iş-yaşam dengesini sağlayan çalışanların, iş ve kariyerlerinden yüksek düzeyde  memnun olmaları. Aynı zamanda araştırmada bu kişilerin iş yerinde yaşadıkları  stresin de düşük düzeyde seyrettiği ortaya çıktı."

Şeker, iş-yaşam dengesi değişkeninde meydana gelen 1 birimlik artışın,  çalışma yaşam kalitesini ortalama 0,65 birim artırdığına işaret ederek, sosyal  yaşamına, evine ve ailesine zaman ayırabilen çalışanların iş yerinde daha verimli  olduğunu ifade etti.

"Haftada 1 gün evden çalışma olanağı çalışanların verimliliğini artıracaktır"

Prof. Dr. Murat Şeker'in yanı sıra Dr. Öğr. Üyesi Hakan Bektaş ve Dr.  Öğr. Üyesi Mehmet Güler’in yürüttüğü araştırmada, İstanbul’da çalışanların yüzde  40’ının iş-ev arası ulaşım için günde 1,5 saat harcadığı tespit edildiğini  aktaran Şeker, "Araştırmaya katılanların yüzde 60’ının iş hayatı ile özel hayatı  arasında zaman açısından sağlıklı bir denge kuramadığı ortaya çıktı. Uzun çalışma  saatleri trafikte geçirilen zamanla birleşince evine, ailesine ve sosyal hayatına  zaman ayıramayanların oranı yüzde 60 düzeyinde oldu. Bu oranın özellikle evli ve  çocuklu çalışanlarda çok daha fazla olduğu görüldü." diye konuştu.

Araştırmada bilgi ve iletişim teknolojileri alanındaki gelişmelerin  çalışanları her yerde, her zaman ulaşılabilir kıldığı, bu durumun da reel çalışma  süresini artırdığını aktaran Şeker, "Reel çalışma süresi artan bireyler, mesai  saatleri dışında bile iş sorumluluklarını, sosyal yaşam alanına taşıyor. Eve iş  getirme oranı arttıkça iş dışındaki sorumluluklarla çatışma yaşanıyor." dedi.

Şeker, iş-yaşam dengesini sağlamak için esnek çalışma yöntemlerinin  kullanılması gerektiğini ifade ederek, çalışma yaşamında teknolojik dönüşümün  hızlanması, eğitimli nüfusun artması ve kuşakların değişmesiyle yaşanan bireysel  dönüşümün, esnek çalışma sistemlerinin başarılı bir şekilde uygulanabileceğini  söyledi.

Türkiye’de bazı şirketlerde esnek çalışma yöntemlerinin kullanmaya  başlandığını belirten Prof. Dr. Şeker, "Bu bir politika olarak benimsenebilir.  Uzun süreli ve verimsiz çalışma koşulları, bireylerin sosyal yaşama zaman  ayıramaması ve yaşadıkları şehrin olanaklarına yeterince erişememesine neden  oluyor. Başlangıç olarak özellikle uygun sektörlerde haftada 1 gün evden çalışma  olanağının sağlanması çalışanların verimliliğini artıracaktır."  değerlendirmesinde bulundu.