Soğuk ve kar memleketin tüm dağlarını sarıp sarmaladı. Dağlar buralarda yaşamayı seven az sayıda canlıya, kayak tutkunlarına, dağcılara ve bir de avlananlara kaldı. Bizim de bu konuda hedef kitlemiz onlar. Avcılara “Avlanmayın, ayıptır” deyip başka bir zaman konuya geri dönmek üzere şimdilik bir kenara bırakalım. Bu çağrımız kayakçılara ve dağcılara: “Gözlerinizi dört açın...”

Soğuklara en dayanıklı hayvan hangisi diye sorsalar benim aklıma ilk gelen canlılardan biri kar serçesi olurdu. O bir alpin kuşak canlısı. Başka bir deyişle yükseklerin en yükseğini kendine mesken tutmuş. Yazın görebilmek neredeyse imkânsız. Çünkü zirvelerdeki kaya oyuklarında takılıyor. Kendi aralarında kalabalık gruplar halinde gezseler de başka türlerden hep uzaklar. Hal böyle olunca bu kuşu yazları görmek neredeyse imkânsız hale geliyor. 

Ama dedik ya, bir zaafı var. Soğuğa çok dayanıklı olsa da kar örtüsü onun yiyecek bulmasını zorlaştırıyor. Yazın topraktaki böcek ve diğer canlılarla beslenen kar serçeleri kışın kar örtüsünün olmadığı alanları kazıyarak topraktaki tohumlarla beslenmeye çalışıyor. İşte zayıf yanı bu. Üreme dönemini dahi sıfırın altındaki soğuklarda geçirebilen kar serçeleri bu soğuk ve kar yağışlı günlerde kar örtüsünün olmadığı açıklıkları kayak merkezlerinin etrafında bulabiliyor. Eğer kayak yapıyorsanız ya da yolunuz bir şekilde karlı dağlara düşmüşse toprağın görülebildiği yerlerin etrafında gözlerinizi dört açın. Çünkü Türkiye’nin en zor görülebilen canlılarından kar serçesi ile karşılaşabilirsiniz. Özellikle uçarken gördüğünüzde “Kuş muydu, kelebek mi? Sanki koca bir kelebekti” diye söylenebilirsiniz.