Ne diyordu o şarkı Leyladan geçme faslındayım…Hep o şarkı ile bütünleştirmiştim hikayelerini. Gencecik tıp fakültesi öğrencileri hastanelerdeki hasta çocukları hem tedavi ediyorlar hem de ihtiyaçlarını karşılamak için sosyal medyada seslerini duyuruyorlardı. Leyla’dan geçme faslı bana o günden sonra hep iyiliği hatırlattı. İnsanın Leyla’dan geçmesi gerekir ya içindekilerden arınıp sadece iyilik yapması için. Sonra hikâyelerini duydum, boğazım düğüm düğüm oldu.
Bu hikâye mutlaka duyulmalıydı. Tıp fakültesi öğrencilerinin hastanelerin çocuk katında tedavi gören çocuklara dağıttığı umut mutlaka kayda düşmeliydi. İşte Leyla’dan sonra diyenlerin hikâyesi… Buyurunuz.

Leyla’dan Sonra’nın hikâyesi nasıl başladı?

İstanbul Tıp Fakültesi’nde üç arkadaşın hastane servisi ziyaretleri sırasında tanıştıkları Leyla’nın kendilerinden bisiklet istemesiyle başladı. Projenin kurucusu olan arkadaşlar da hem Leyla’nın bisiklet dileğini yerine getirmek hem de Leyla gibi diğer çocukların da dileklerini gerçekleştirmek ve boş zamanlarında onlarla oyunlar oynayıp mutlu etmek amacıyla çalışmalara başlıyorlar. Ancak tıp fakültesinin verdiği yoğunluk nedeniyle süreç biraz uzuyor. Bir
gün Leyla’nın annesini aradıklarında annesinden Leyla’nın vefat ettiği haberini alıyorlar. Bunun üzerine süreç hızlandırılıyor ve şu an beş binden fazla Leyla’nın dileğinin gerçekleştirildiği bu projeyi oluşturuyorlar. Şimdi
dileği gerçekleşen her Leyla ile biz de mutlu oluyoruz.

Bugüne kadar kaç çocuğu sevindirdiniz?

Şu ana kadar 5 binden fazla çocuğumuzun dileğini gerçekleştirdik ve aktif tüm fakültelerimizde bu sayıyı artırmaya devam ediyoruz.

Yaptığınız bu çalışma çocukların tedavi sürecine olumlu katkı yapıyor mu?

Tedavi boyunca hastane koşullarında ve hasta insanlardan biraz fazla olsa da miniklerimizde ilgi, sevgi bekliyorlar. Bu süreçte onların yanında olarak hayatlarının beyaz duvarlar arasında olan kısmını biraz olsun güzelleştirmek, o güzel yüzlerinde gülümsemeleriyle çiçekler açtırmak için uğraşıyoruz. Bu süreçte de onların gözlerindeki ışıltıdan doğru yolda olduğumuzu anlayabiliyoruz. Amacımız da somut bir katkıdan ziyade onların bu zamanlarını mümkün olan en güzel şekilde geçirebilmelerini sağlayıp onları düşünen ve yanında olan yüzlerce, binlerce insan olduğunu onlara hatırlatmak.

Hasta çocukların aileleri... Onlar nasıl?

Hasta miniklerin aileleri de bize en az miniklerimiz kadar alışıyorlar. Onların bizimle mutlu olduğunu, bizi beklediğini gördükçe ailelerden de gerçekten olumlu tepkiler alıyoruz. Bizlerle sohbet ediyor, ziyaretlerimizin devamını istediklerini söylüyorlar. Bu bizi daha çok motive ediyor çünkü bu süreçten en az çocuklar kadar onlar da etkileniyor ve onlara da elimizden gelen her türlü desteği sağlamak istiyoruz.

Türkiye’de hastanede yatan çocukların en büyük ihtiyacı nedir?

Özellikle kronik hastalığa sahip miniklerimiz bazen kendi yaşıtlarının yapabildiği bazı şeyleri yapamadığı bazen de sosyal hayattan belli derecelerde kısıtlanmak zorunda kaldığı için içine kapanmaya, karamsar olmaya başlıyorlar. Bu noktada onlara harika şeyler yapabildiklerinin, hayallerinin ve gülümsemelerinin hala çok değerli olduğunun, onlara o ışıl ışıl gelecekleri için yürüdükleri yolda yalnız olmadıklarının hatırlatılmasına ve ideallerinden vazgeçmemeleri için eğitimlerinin her şekilde desteklenmesine ihtiyaç duyuyorlar.

Kaç kişilik bir ekipsiniz?

Türkiye genelinde 50 fakültede aktifiz ve şu an 6800 tıp fakültesi öğrencisi ile projeyi yürütüyoruz.

İyilik sizce nedir?
Bizce iyilik, hiçbir çıkar gözetmeksizin güzel bir amaç uğruna maddi manevi fedakarlık yapabilmektir. Ve bir
çocuğa gerçekten isterse hayallerinin eliyle tutabileceği kadar yakın olduğunu hissederken gülümsetebilmektir.

İyilik yapan gençlerin, sosyal projelerde görev alan gençlerin sayısı artıyor mu?
Kesinlikle, bizim için gurur verici bir hızla artıyor. Bu projeyle birlikte gerek ödül törenlerinde gerekse sosyalmedya ve internet sitelerinde bu proje gibi başka gülümseten, gurur veren projeleri ve güzel insanları tanıma fırsatımız oldu çok kez. Gerçekten her geçen yıl bu anlamda yol kat edildiğini görmek ve çıktığımız bu yolda yüzlerce, binlerce yol arkadaşımız olduğunu görmek bizi de çok mutlu ediyor. Bizim projemiz için sayısal olarak belirtmemiz gerekirse bir yıl önce 3700 olan aktif öğrenci sayımız şu an 6800 civarında. Artmaya da devam ediyor...

İyi insanlar dünyayı kurtaracak diyor musunuz?

İçinde bulunduğumuz zamanlarda tek çıkar yolun, tek umut ışığının iyilik olduğuna inanıyoruz. Bu yüzden bu projedeyiz. İyilik de mutluluk gibi, gülümsemek gibi bulaşıcı ve bağımlılık yapıyor aslında. Bir şekilde iyi olmayı,
bu uğurda bir şeyler yapmayı göze almışsak sonrası çorap söküğü gibi geliyor. Çünkü hepimizin özünde iyilik
var, davranışlarımıza ve hayatımıza döktüğümüz şekilde olsa da, ruhumuzun bir yerlerine saklanmış olsa da,
hep var. Leyla’dan Sonra ekibi olarak hepimiz dünyada masumiyetin, saflığın kaynağı olan çocukların bu sıkıntılı
günlerinde yanlarında olup onlara destek olarak yüzlerindeki güzel gülümsemelerin sonsuza dek sürmesi
için uğraşıyoruz. Onlar bizim geleceğimizse onlar mutlu olmadan biz de olamayız, değil mi? İsmet Özel’in ilke
edindiğimiz dizelerindeki gibi: “...Ben öyle bilirim ki yaşamak, berrak bir gökte çocuklar aşkına savaşmaktır...”

Yenikapıhaber - Turuncudergi / ÖZEL